Najaar- transport 2011 heel zinvol Op zaterdag 22 oktober j.l. is het grootste deel van de inhoud van onze opslag aan de Ulkeweg geladen in een bijna uit de lucht gevallen combinatie van een vrachtwagen met aanhanger. Uit de lucht gevallen omdat de voorraadschuur zó vol was dat we er nauwelijks op een fatsoenlijke manier doorheen konden lopen. Een week daarvoor was ik in Roemenië gebeld door de als vrijwilliger bij HCR (Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië) werkende vrachtwagenchauffeur Hans Slappendel. Hij zou een week later met collega Piet Noorlander naar Bacau rijden, maar ze hadden nog een bijna lege oplegger achter de vrachtwagen. Of wij nog iets te vervoeren hadden. Nu hadden beide heren al eerder voor ons goederen vervoerd en daar waren we ook toen heel blij mee geweest en ook nu waren ze letterlijk een geschenk uit de hemel. Ook al omdat de organisatie waar we de afgelopen tijd nauw mee samen werken, Veritas, een familycentrum voor de allerarmsten in Sighisoara, van locatie gaat veranderen en op de nieuwe locatie tal van meubelen nodig heeft. En die hadden wij in ruime mate voorradig. Ook alle kleding, speelgoed, computers en handelswaar voor de te openen kringloopwinkel ging mee
Dus, Yannick, Gert, Piet, Jan, Cor, Simon, Pieter, Theo, José, Berend, Johan, Bernard, Samuël, Ruben en Gerard waren op 22 oktober tussen 8 en 12 uur paraat om in ruim 4 uur de “klus te klaren”. Het laden van de aanhanger. En bijna alles paste er in.
Bedankt mannen en, in mijn geval “dubbel”-vrouw
Op zondagmiddag 23 oktober gaat m’n telefoon. Op dat moment passeer ik precies de Oostenrijks- Duitse grens. Piet Noorlander: “Waar zit je?” “Ik passeer zojuist de grens met Duistland”
Piet: “Wij zijn een kilometer voor de Oostenrijkse”. En ja hoor. Binnen een minuut groot licht en daar passeert een blauwe vrachtwagen met aanhanger. Piet en Hans. Het moest zo zijn. 24 uur later hebben ze Sighisoara bereikt en kan er worden uitgeladen. En natuurlijk. Alles kan gebruikt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten